Vaderdagstress?!

Door Mariska. Het is bijna zover: Vaderdag! De dag waarop vaders in het zonnetje worden gezet. Op het kinderdagverblijf wordt er meestal wat voor de papa’s gemaakt. Iets creatiefs, iets wat geknutseld is door de kinderen. Ikzelf heb meestal wat moeite met het maken van de cadeautjes. Omdat ik werk vanuit de uitspraak: ‘het proces is belangrijker dan het resultaat’. En met het maken en geven van een cadeautje heb je alleen het resultaat.

Dit is een dilemma. Ouders verwachten iets van hun kinderen met Vaderdag omdat ze het zo gewend zijn en omdat ze het leuk vinden. En dus gaan wij als pedagogisch medewerkers iets bedenken wat de kinderen kunnen maken voor hun papa’s. Het komt weinig vanuit de kinderen zelf omdat van tevoren is vastgelegd wat er gedaan gaat worden en het proces wordt niet gezien door de ouders.

Zo was dat ook op een groep bij mij op het kinderdagverblijf. We zouden met de kinderen gaan verven en hier vervolgens een sjabloon van een peer er overheen plakken om erbij te zetten: ‘mijn papa is een toffe peer’. Hierbij konden de kinderen het blaadje gewoon verven zoals ze wilden zonder dat het binnen de lijntjes moest en het precies een peer moest worden. Op deze manier is er toch meer de vrijheid van de kinderen.

De kinderen hebben heel veel plezier aan het verven en genieten hier echt van. Maar de papa’s voor wie we dit allemaal maken zien alleen het resultaat. En vanuit mijn werkwijze ben ik hier dan niet echt voorstander van. Dus heb ik geopperd in de groep: zullen we bij het cadeautje foto’s doen van het proces van het maken van dit cadeautje? Dus hoe er geverfd is door de kinderen. Dat was een goed idee volgens mijn collega’s, dus sindsdien zijn we foto’s gaan maken tijdens het maken.

Lees ook: Vaderdag knutseltips

En dit doen we ook bij de allerkleinste kinderen (hoor: 2 maanden ;)). Vaak wordt er bij de allerjongste dan een voetje of handje geverfd en op het papier gezet. Wat komt er dan vanuit het kind zelf? Nu hebben kinderen van 2 maanden nou niet echt het besef dat ze iets zelf kunnen doen maar ze kunnen wel dingen zien, hier enthousiast op reageren en zelf hun handen bewegen. In dit geval heb ik het kind helemaal uitgekleed en het kind vastgehouden en het kind gevolgd. Ging het kind de handen bewegen dan kwam het langs de verf, bewoog het kind daarna de hand op de tafel kwam het op het papier. Zo volg je ook de bewegingen van het kind zonder dat je iets verplichts doet bij het kind. Het is de vrijheid van het kind op dat moment. En natuurlijk zijn hiervan foto’s gemaakt die bij het Vaderdag cadeau horen.

Zo ben ik ook tevreden en wil ik ook de Vaderdag cadeaus maken met de kinderen, want we tonen zowel het proces als het resultaat! Hoe kijk jij naar het maken van Vaderdag cadeaus?