Soco bate vera

We waren er weer. Een vakantiepark wat op dit moment favoriet is bij Neshama. Favoriet, omdat e dan de mascotte van het park weer kan knuffelen; Koos Konijn. Elke dag wordt er afgesloten met een mini-disco. Er wordt lekker gedanst op de muziek. En elk liedje heeft zijn eigen dansje. Er was net een nieuwe CD uit, nieuwe liedjes, nieuwe dansjes. En die moesten we natuurlijk wel weer leren. Anders kunnen we thuis niet goed mee dansen. Van één van de dansjes lukt het me niet om het te onthouden. Terwijl het niet echt moeilijk was. Twee keer met je vuisten tegen elkaar, twee klappen in je handen, weer twee keer met je vuisten tegen elkaar en dan twee keer met gekruiste armen je schouders aantikken. Best makkelijk, toch?

Stompen klappen raken

Ze beginnen langzaam dan kan ik het nog bijhouden maar al gauw gaat het wat sneller. En is het net een andere volgorde en dan raak ik in de knoop. Ik kon het niet. En dat frustreerde enorm!

Gelukkig werd dit liedje bij elke disco gedaan. ? En elke keer stond ik weer aan de zijkant mee te doen om te kijken hoever ik nu weer kwam. En elke keer raakte ik weer in de knoop.

Het was weer discotijd. Voor het volgende liedje werden alle papa’s en mama’s naar voren geroepen. Ze gingen een heel makkelijk dansje doen dus dat konden die papa’s en mama’s wel. Ik zag de jongen van het animatieteam een gebaar maken naar de dj. Ze gingen bepalen welk liedje ze nu gingen doen. Hij maakte een gebaar door z’n vuisten 2 keer tegen elkaar te slaan. Ik wist genoeg. Daar kwam die weer. Het dansje der frustratie.

Ik moest lachen. Oh nee. Een makkelijk liedje zegt ie. Blijven oefenen dan komt het vanzelf goed. En daar gingen we weer. Soco Soco Bate Bate Soco Soco Vira Vira. Soco Bate Soco Vira. Soco Bate Vira. En dan tien keer zo snel.

Helaas lukt het me niet. Een heel weekend lang heb ik geoefend. Elke keer maar weer als ik het liedje hoor. Dus thuis gingen we vrolijk verder. Totdat Alfons ging opzoeken wat het nou eigenlijk betekende deze woorden.

Soco Bate Vira = Stompen Klappen Raken.

Soco: Stompen / Stoten
Bate: Slaan/klappen
Vira: Raken

En ineens had ik een plaatje bij deze woorden. Ineens werd er een link gelegd in mijn hersenen om de handeling met het woord te combineren.

Soco vuisten of stompen. Bate is slaan of klappen. Vira is raken. Met gekruiste armen je schouders aanraken. En in Nederlandse gebarentaal het gebaar voor knuffelen. ?

Lees ook: ‘de-zwaaien-met-je-onderbroek-zwaaien-met-je-hemd-methode’

Herhalen

Toen ging ik het liedje nog een keer luisteren en ineens ging het veel makkelijker. Omdat ik als ik Soco hoorde wist dat ik dan vuisten moest maken. En Bate was klappen. Dus automatisch werd het woord gekoppeld aan het gebaar. Of het gebaar aan het woord.

Maar Tamara wat heeft dit met babygebaren te maken? Toch wel heel veel. Om te beginnen herhalen. Als je iets nieuws leert moet je herhalen. Hoe vaker je het doet of zegt hoe makkelijker het gaat. Ik heb dit liedje wel 50 keer geluisterd voor ik eindelijk zo ver was dat ik hem goed mee kon ‘dansen’. Het animatieteam op het vakantiepark deed elke keer mee. Ook als ze niet op het podium stonden. Zodra ze dit liedje hoorde gingen ze mee dansen. Herhalen.

Voor babygebaren geldt dat ook. Voor jou als ouder is het herhalen fijn om het je eigen te maken. Je moet het zo vaak doen dat het een automatisme wordt. Dat als je klaar zegt automatisch die twee handen naar beneden gaan. Dat als je Soco hoort weet dat je vuisten moet maken.

Verbindingen in hersenen

Voor baby’s werkt dat ook zo. Ze leren door te herhalen. Want hoe vaker ze iets zien of doen of horen, hoe beter het blijft hangen. Hoe sterker de verbindingen in hun hersenen worden om het allemaal te verwerken.

Het leerde me ook het proces van leren. Ineens werd het me duidelijk hoe frustrerend het moet zijn als je iets wilt maar het lukt nog niet. Baby’s en kleine kinderen moeten álles leren. Alles is nieuw voor ze. En veel dingen kunnen ze nog niet na 1x proberen.

Ik ken het liedje nu redelijk goed maar nog doe ik het verkeerd als ik het een paar dagen niet gedaan heb. Oefenen oefenen oefenen. Iets wat mijn docent Nederlandse Gebarentaal heel goed er in heeft gestampt. Gebaren aanleren is oefenen, oefenen, oefenen. Hoe vaker je het doet, hoe beter het gaat.

Ook had ik er heel veel lol in om het onder de knie te krijgen. Ik wilde gewoon dat liedje helemaal uit kunnen gebaren. Ook als het snel gaat. Baby’s en kleine kinderen hebben die drijfveer ook. Als ze beginnen met leren lopen zeggen ze ook niet na 1x proberen: ‘het lukt niet, ik hou er mee op. Die benen van mijn zakken steeds weg. Ik val steeds. Laat maar.’ Ze gaan net zolang door tot het lukt.

En als ik aan Neshama terugdenk die het aan het proberen is dan was dat met veel plezier. De grote glimlach op haar gezicht toen het lukte om 3 stapjes los te lopen naar mama toe, die zal ik nooit vergeten. Iets leren is leuk. Herhalen is leuk. Gebaren is leuk!

Toen de jongen aan de dj duidelijk wilde maken welk liedje er op gezet moest worden, kon hij dit doen door 1 enkel gebaar. Zijn vuisten tegen elkaar zetten en de dj wist genoeg. Ik wist genoeg. Met 1 enkel gebaar kan jouw kindje aan jou duidelijk maken wat het wil. 1 gebaar is genoeg. En dat is super fijn als je nog niet kunt praten.

Mocht je nou heel nieuwsgierig zijn over welk liedje ik het heb, je kunt hem hier kijken. Let op het kan verslavend werken om hem onder de knie te krijgen. En denk er aan:

Soco = Vuisten
Bate = Slaan/klappen
Vira = aanraken.

Veel plezier!